Ne de hızlı kokuşur öldürülmüş zaman leşi!

devamını oku

İtiraf ediyorum ben bir tembelim…O kadar tembelim ki kimse anlamasın diye koştururum bedenimi, ruhum saz çalar…karıncalar arasında tombul bir ağustos böceği…arı kovanında kraliçenin gölgesi…atalet sarayının sultanı…
Söylesem inanmaz burnumdan damlayan teri gören komşum.
Başbaşıma kalacağım o an için dağları devirir stabilize yollar açarım…Sonra mı? Sonra bir kahve yapar yanında da cigara tüttürürüm ve hayal ederim bir sonraki anı…
Ve herşey o hayal içindir bilirim…

devamını oku

Önce varlığını gördüm,seyrettim.
Sonra gölgeni sakladım, seni yok ettim.
Gün be gün ete kemiğe büründü gölgen…
baktım; sanki ben.

devamını oku

Sen gelişme düşlerinle hülyalı ortamlar hazırlıyordun;

anadiline çok uluslu tecavüz ediliyordu…

devamını oku

Lodos denizi tuttu, 
Deniz sahile kustu.

devamını oku

İnsan atomu parçalayınca mı yeryüzünden birlik kodu silindi ?
Yoksa 
birlik kodu silinince mi yeryüzünden,
 İnsan atomu parçaladı?

devamını oku

Kahramanım filmin ilk yarısında öldü. İnanamıyorum. Mısırlar boğazıma takıldı. Öksürüyorum. Boğazım kupkuru. Yutkunsam öleceğim. Çıkıpta gidemiyorum. Her taraf karanlık. Ara olsun istiyorum. Biraz ara ve ardından ışık yansın. Komik bir şeyler olsun perdede renkli, rüyaymış gibi. Rüyaya dalayım kahramansız bölümü rüya olarak göreyim. Gözlerim açılsın ve çok kötü bir rüya gördüm diyeyim. Işık yanmıyor. Film gözlerimde karardı. Bir gözüm o saniyeye takılı, diğeri akan görüntülerde sanki. Belki... belki yanlış algılamışımdır diye  çaresiz ve bilinçsiz, hızla yüzünü arıyorum. Geçtiği yerler, değdiği insanlar ... hepsinde izini sürüyorum. Anlam artık yok. Bir koşuşturma, bir kaos. Tam gölgesine ulaşmışken ışık yanıyor. Ara. İstemiyorum arayı. Kaybediyorum, huzursuzum. Şaşkınım, kararsızım, elimde yarısı boşalmış mısır külahı.

devamını oku

Odada, yaşlı gözleri kapalı bir kadın

Kadının hayalinde,odada gözleri açık bir çocuk

Çocuğun gözleri duvarda mavi bakışlı bir fotoğrafta çocuğun gözleri mavi,adamın gözleri mavi.

devamını oku