Kahraman

Kahramanım filmin ilk yarısında öldü. İnanamıyorum. Mısırlar boğazıma takıldı. Öksürüyorum. Boğazım kupkuru. Yutkunsam öleceğim. Çıkıpta gidemiyorum. Her taraf karanlık. Ara olsun istiyorum. Biraz ara ve ardından ışık yansın. Komik bir şeyler olsun perdede renkli, rüyaymış gibi. Rüyaya dalayım kahramansız bölümü rüya olarak göreyim. Gözlerim açılsın ve çok kötü bir rüya gördüm diyeyim. Işık yanmıyor. Film gözlerimde karardı. Bir gözüm o saniyeye takılı, diğeri akan görüntülerde sanki. Belki... belki yanlış algılamışımdır diye  çaresiz ve bilinçsiz, hızla yüzünü arıyorum. Geçtiği yerler, değdiği insanlar ... hepsinde izini sürüyorum. Anlam artık yok. Bir koşuşturma, bir kaos. Tam gölgesine ulaşmışken ışık yanıyor. Ara. İstemiyorum arayı. Kaybediyorum, huzursuzum. Şaşkınım, kararsızım, elimde yarısı boşalmış mısır külahı.